La vida dura
Blijf op de hoogte en volg Maartje
16 Februari 2016 | Peru, Iquitos
Hola amigos!
We zijn weer een aantal dagen verder en dat levert weer een nieuw reisverslag op!
Op dit moment zijn de DNI-campagnes volop bezig op het schooltje. Deze campagne houdt in, dat mensen die hun Identiteitskaart kwijt zijn geraakt of er geen hebben, dat ze deze GRATIS kunnen aanvragen bij El Manguaré. Nu klinkt dit allemaal geweldig in onze Hollandse klompenboeren oren, maar de arme mensen uit de wijk Belen hebben er duidelijk geen kaas van gegeten. Ze begrijpen niet dat een ID-kaart heel belangrijk is. De gezinssituaties zijn overigens ook niet te vergelijken met die in Nederland. We krijgen bij de aanvraag van de DNI veel lastige situaties zoals: 'dit is niet mijn kind, ik ben toevallig de gemene pleegmoeder, omdat mama overleden is, papa is niet in beeld, oma heeft het te druk met tv kijken, het kind heeft geen broertjes of zusjes, ik heb eigenlijk geen geld om voor dit kind te zorgen.....maar kan ik dan misschien toch wel heel toevallig een DNI voor hem krijgen?'...........Tja, probeer dat dan maar uit te leggen aan de instantie die de DNI's registeren en uitdelen.
Overigens kennen ze hier niet het fenomeen: 'voorzichtig omgaan met spullen'. De DNI pasjes zijn al van super kwaliteit, namelijk van geplastificeerde papiertjes jaja. En ook al zijn spullen duur, moet je ze niet kwijtraken of moet je ze zo droog mogelijk bewaren....de mensen in Belen denken hier anders over. Dit is echt een goed voorbeeld van de Peruaanse cultuur hier...en hoe gek het ook klinkt, het heeft zo z'n charme!!
Het waterpeil is nog niet echt gestegen. Het zal mij benieuwen hoe erg de overstroming dit jaar zal zijn. Op dit moment loop ik nog over paden die vorig jaar rond deze tijd al onder een laag van ongeveer 2 á 3 meter water lagen. Het is echt moeilijk voor te stellen dat dit straks gaat gebeuren (als het gaat gebeuren). Ik heb gelukkig nog een rondje door de wijk Belen kunnen lopen om foto's te maken van de situatie nu. Als het goed is, kan ik over een paar weken hetzelfde rondje weer doen maar dan per boot. Het is nog steeds onvoorstelbaar...dus ik moet het eerst zien en dan pas geloof ik het! Moet je nagaan hoe ongeloofwaardig dit allemaal klinkt voor jullie in Nederland.
Als wandelende kermisattractie over de boulevard ken ik toch al heel wat lieve mensen. Mamita is een lieve vrouw die bij de indianen woont. Ze verkoopt allemaal handgemaakt kleden in allemaal indianen motieven, heel mooi. Dan hebben we nog mister hippie die volgens mij volop aan de ayahuasca (is een hallucinogene drank) zit samen met zijn vrienden en volop handkusjes naar mij toezendt, terwijl hij een vrouw en twee kinderen heeft. Dan hebben we nog "mijn dans-vriend" (ahum!). Hij zit altijd met zijn fancy glimmende zonnebril op de hoek van een restaurant en hij is een van de weinige Peruanen die een beetje Engels kan. Hij ziet mij altijd van verre al aankomen en het liefst schreeuwt hij dan al 'Maartuh, Maartuh'. Mijn naam kunnen ze hier overigens lastig uitspreken, dus noemen ze mij maar March of Maartuh. Of iets anders waardoor het bij mij altijd even moet doordringen dat ze mijn naam bedoelen.
Nou en als laatste hebben we nog onze amigos hier. Dit zijn kinderen waarvan ik de ouders ook ken. Ze komen altijd langs gescheurd op hun skateboardje, roepen even 'Hello my friend', komen even om een cadeautje zeuren of kauwgom verkopen, en dan sjezen ze weer verder. Kort maar krachtig, maar zeer leuke momenten.
Ik ga mijn fancy Hollandse slippers maar weer eens aandoen en dan ga ik de wandelende kermisattractie maar weer uithangen op de boulevard.
Adios Amigos!
We zijn weer een aantal dagen verder en dat levert weer een nieuw reisverslag op!
Op dit moment zijn de DNI-campagnes volop bezig op het schooltje. Deze campagne houdt in, dat mensen die hun Identiteitskaart kwijt zijn geraakt of er geen hebben, dat ze deze GRATIS kunnen aanvragen bij El Manguaré. Nu klinkt dit allemaal geweldig in onze Hollandse klompenboeren oren, maar de arme mensen uit de wijk Belen hebben er duidelijk geen kaas van gegeten. Ze begrijpen niet dat een ID-kaart heel belangrijk is. De gezinssituaties zijn overigens ook niet te vergelijken met die in Nederland. We krijgen bij de aanvraag van de DNI veel lastige situaties zoals: 'dit is niet mijn kind, ik ben toevallig de gemene pleegmoeder, omdat mama overleden is, papa is niet in beeld, oma heeft het te druk met tv kijken, het kind heeft geen broertjes of zusjes, ik heb eigenlijk geen geld om voor dit kind te zorgen.....maar kan ik dan misschien toch wel heel toevallig een DNI voor hem krijgen?'...........Tja, probeer dat dan maar uit te leggen aan de instantie die de DNI's registeren en uitdelen.
Overigens kennen ze hier niet het fenomeen: 'voorzichtig omgaan met spullen'. De DNI pasjes zijn al van super kwaliteit, namelijk van geplastificeerde papiertjes jaja. En ook al zijn spullen duur, moet je ze niet kwijtraken of moet je ze zo droog mogelijk bewaren....de mensen in Belen denken hier anders over. Dit is echt een goed voorbeeld van de Peruaanse cultuur hier...en hoe gek het ook klinkt, het heeft zo z'n charme!!
Het waterpeil is nog niet echt gestegen. Het zal mij benieuwen hoe erg de overstroming dit jaar zal zijn. Op dit moment loop ik nog over paden die vorig jaar rond deze tijd al onder een laag van ongeveer 2 á 3 meter water lagen. Het is echt moeilijk voor te stellen dat dit straks gaat gebeuren (als het gaat gebeuren). Ik heb gelukkig nog een rondje door de wijk Belen kunnen lopen om foto's te maken van de situatie nu. Als het goed is, kan ik over een paar weken hetzelfde rondje weer doen maar dan per boot. Het is nog steeds onvoorstelbaar...dus ik moet het eerst zien en dan pas geloof ik het! Moet je nagaan hoe ongeloofwaardig dit allemaal klinkt voor jullie in Nederland.
Als wandelende kermisattractie over de boulevard ken ik toch al heel wat lieve mensen. Mamita is een lieve vrouw die bij de indianen woont. Ze verkoopt allemaal handgemaakt kleden in allemaal indianen motieven, heel mooi. Dan hebben we nog mister hippie die volgens mij volop aan de ayahuasca (is een hallucinogene drank) zit samen met zijn vrienden en volop handkusjes naar mij toezendt, terwijl hij een vrouw en twee kinderen heeft. Dan hebben we nog "mijn dans-vriend" (ahum!). Hij zit altijd met zijn fancy glimmende zonnebril op de hoek van een restaurant en hij is een van de weinige Peruanen die een beetje Engels kan. Hij ziet mij altijd van verre al aankomen en het liefst schreeuwt hij dan al 'Maartuh, Maartuh'. Mijn naam kunnen ze hier overigens lastig uitspreken, dus noemen ze mij maar March of Maartuh. Of iets anders waardoor het bij mij altijd even moet doordringen dat ze mijn naam bedoelen.
Nou en als laatste hebben we nog onze amigos hier. Dit zijn kinderen waarvan ik de ouders ook ken. Ze komen altijd langs gescheurd op hun skateboardje, roepen even 'Hello my friend', komen even om een cadeautje zeuren of kauwgom verkopen, en dan sjezen ze weer verder. Kort maar krachtig, maar zeer leuke momenten.
Ik ga mijn fancy Hollandse slippers maar weer eens aandoen en dan ga ik de wandelende kermisattractie maar weer uithangen op de boulevard.
Adios Amigos!
-
16 Februari 2016 - 22:52
Marleen :
Maartje, wat schrijf je heerlijk! Heb echt gelachen om je verslag. Keep going! Ben stiekem ook benieuwd naar de resultaten van je eigen projectje:) Liefs -
17 Februari 2016 - 09:41
Leo En Louise:
Hoi Maartje, heerlijk om weer een verhaal van je te lezen geweldig wat je allemaal beleeft daar zou wel even een vliegje willen zijn en daar eens boven je hoofd mee vliegen om het allemaal met eigen ogen te zien :P
Kijk alweer uit naar je volgende belevenissen
Heel veel groetjes -
17 Februari 2016 - 11:11
Opa Van Mark:
Hallo Maartje,
ik heb je verhaal gelezen vond het erg leuk.
Heb ook naar de foto's gekeken schrik van de rommel in de rivier en dat die bootjes dat die nog blijven drijven en dat die huisje blijven staan niet te geloven.
Opa van Mark
-
21 Februari 2016 - 18:27
MB Koper:
Hoi Maartje, wat heerlijk om je op deze (herkenbare) manier te volgen. Wat een indrukken en wat een prachtige indrukwekkende ervaring! Geniet ervan en laat het allemaal goed op je inwerken. We blijven je volgen.
Liefs uit Nola. X -
08 Maart 2016 - 13:30
Paulina:
Hee Maartje! super om je blog te lezen; echt jij zoals je schrijft; hartstikke positief dus. Ga zo door en pas goed op jezelf, vele groetjes van een ex-gemaatje (met vooral een zachte g) xx Paulina
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
